Sawaidee!
Door: Susan
Blijf op de hoogte en volg Sanne en Susan
24 Januari 2014 | Laos, Don Det Tok
Sawaidee!
Alweer een week en 3 dagen geleden vertrokken we vanuit het koude Nederland en hebben in tussentijd al heel veel moois gezien van Laos. We begonnen in Luang Prabang waar een relaxte en gezellige sfeer hing. Voor de reizigers onder ons, het deed ons denken aan Hoi An in Vietnam; gezellige eettentjes, lampionnen die voor extra sfeer zorgden. In de tourist office zagen we tours met olifanten; erop rijden en ze in de Mekong wassen. Ondanks de niet al te hoge temperatuur (ook wij hebben het meerdere keren koud gehad;)) maar toch unieke ervaring besloten we de tour te doen. En wauw, wat was het gaaf; bijna een uur in een houten zitje op de rug van de olifant door een dorpje, jungle en over paadjes waarvan we dachten dat het veel te steil zou zijn voor de olifanten. Net als in jungle book in n rij achter elkaar aan met de slurf tegen de kont van de voorganger, waarbij onze eigenwijze olifant soms even afstak om een tak en soms een halve boom mee te nemen. Na de wandeling was het tijd om het water in de gaan. Of we even op de olifant wilden klimmen; met enige hulp wisten we op de olifant te klimmen en daar zaten we dan; zonder zitje los op de olifant! Langzaamaan richting het water waarbij we met een onverwachte beweging van de olifant het water in vielen. Tot pijn in onze benen door de harde schrale huid van de olifant klommen we weer op de olifant en werden we natgesproeid met de slurf of eraf geslingerd. Onze begeleiders hadden er zelf ook veel lol in waardoor het wassen er bij inschoot. Super mooie en leuke ervaring en soms wel een beetje spannend, want olifanten zijn wel erg groot als je ineens naast ze in het water staat en 'even' op hun rug moet klimmen en ze dan ineens opstaan! Weer terug naar het centrum maar niet voordat we een stop hadden gemaakt bij het wiskeydorp. Om te proeven even een paar shotjes van verschillende soorten wiskey; meteen weer opgewarmd!
Ook zijn we bij de kuang Si waterfalls geweest; helderblauw water waarbij je door steeds stukje hoger te lopen een ander prachtig plaatje voor je had en steeds op n anders stukje kon zwemmen. Om af te koelen was niet nodig, maar om er ook even in geweest te zijn. Erg leuk om te zien hoe de reactie is van de mensen om je heen als ze stukje voor stukje erin gaan en klappertanden van de kou, totdat het onze beurt was! Weliswaar een kruisje erbij op onze bucketlist!
Met de minivan, waar we als laatsten instapten en daardoor de overgebleven plekken toegewezen kregen op naar Vang Vieng. Een stadje dat vooral bekend staat om watersporten en uitgaan, weinig cultuur te zien dus.. Hier hebben we getubed, wat wil zeggen dat je met een opgeblazen vrachtwagenband stroomafwaarts een riviertje afgaat; onderweg kun je stoppen bij verschillende barren en daar wat vocht aanvullen. In het zonnetje genietend van de erg mooie natuur (steile bergen om ons heen) en Lao beer bij een van de barren. Weinig stroomversnellingen in het water waardoor onze armspieren het op het einde flink te verduren kregen en 'see you tomorrow' door verschillende voorbijgangers in een kano of motorbootje te horen kregen... De zon gaat hier snel onder en als ie weg is, koelt het gelijk ook erg af. Met kippenvel, lichte onderkoelingsverschijnselen en moeie armen bereikten we het eindpunt. Na een warme douche een hamburger met friet gegeten in n tentje met friends op de tv's; heel normaal daar en precies wat we nodig hadden.
Via Vang Vieng door naar Vientiane waar San op pad ging voor n slaapplek en dit nog niet zo simpel was. Veel vol of te duur, maar gelukkig is er uiteindelijk altijd wel iets vrij. In dit dorp zijn vooral veel tempels te bezichtigen maar merken dat we die behoefte beide niet zo sterk meer hebben. De mooiste eruit gezocht en samen met de Lonely Planet de toerist uitgehangen. De temperatuur in deze stad was al wat aangenamer waardoor we besloten ons eerste kleurtje hier in een nationaal zwembad op te doen. De nachtbus, waar je gezellig lepeltje lepeltje naast je buurman of -vrouw ligt, wij waren gelukkig elkaars buurvrouwen, bracht ons naar Pakse. Om 6.15 aangekomen en op zoek naar een slaapplek, die wat langer duurde dan gehoopt. Een stad om even bij te tanken en niet teveel te ondernemen; zo zag onze dag er gisteren dus ook uit; toen we in hotel aankwamen gelijk wat uur bijgeslapen, om 15u gaan ontbijten/lunchen, onze spieren los laten masseren en daarna weer genoten van de Aziatische keuken. Vanmorgen om 6.30 stonden we voor ons guesthouse om de dagelijkse ronde met offers van de monniken te zien, een cappuccino en latte om wakker te worden en om 8u opgehaald werden we opgehaald voor de trip naar Don Det, een paar dagen relaxen, genieten van de de zon om met een lekker kleurtje door te gaan naar Cambodja. Ook hier gaan we veel mooie en bijzondere dingen ervaren zoals we nu op de planning hebben staan..maar of we ons hieraan gaan en kunnen houden... niemand die het weet en dat is nou zo leuk van backpacken!
Wel weten we dat we 27 februari in Bali zullen aankomen en ons daar weer een nieuw avontuur te wachten staat! Leuke dingen doen en ook zullen we ons daar nuttig gaan maken; we gaan hier namelijk 2 maanden vrijwilligerswerk doen op een groep met kinderen met een beperking bij stichting yayasan Widya Guna (stichting WINS). Voor diegene die de plek nog niet kennen, en jullie een beeld te geven.. er zitten kinderen met syndroom van down, autisme maar ook motorisch beperkte kinderen. De stichting is afhankelijk van sponsors om activiteiten met de kinderen te ondernemen, maar ook zijn meerdere kinderen grotendeels afhankelijk van sponsoring; als er geen geld is, kunnen zij niet naar school en blijven zij thuis en zal de ontwikkeling van het kind stilstaan of minimaal vooruitgaan.. zoals het er nu naar uitziet zullen wij ons gaan richten op n project waarbij spullen gemaakt door de kinderen verkocht zullen worden, zodat het maken van bijvoorbeeld schilderijtjes buiten voldoening ook geld op zal leveren en de stichting hieroor kan blijven bestaan.
Aangezien de organisatie afhankelijk is van donaties zouden wij het mooi vinden om voor de organisatie geld in te kunnen zamelen om hier iets moois mee te kunnen doen.In 2011 heeft Sanne samen met een vriendin stage gelopen bij dezelfde organisatie. Zij hebben toendertijd ook geld ingezameld en mooie dingen van kunnen doen en kopen. Zo zijn ze een dag naar de dierentuin en het strand geweest, waar de meeste kinderen nog nooit geweest waren. Dit was voor de kinderen dus ook een hele bijzondere ervaring. Verder hebben ze er schoolmaterialen als schriften, stiften, verf en muziekinstrumenten van kunnen halen en als laatste twee speeltoestellen gekocht en een kind gesponsoord om ervoor te zorgen dat ze naar school kan blijven gaan. De dankbaarheid was erg groot en daarom extra bijzonder te kunnen geven.
Diegene die ons zouden willen steunen en een kleine donatie willen doen, kunnen geld overmaken naar NL74 INGB 0676100619 t.a.v. S.L. Hemelaar onder vermelding van donatie Yayasan.Jullie hoeven niet in grote bedragen te gaan denken, iedere euro kan daar ontzettend goed besteed worden.
Ter plekke zullen we bekijken waar het geld,op dat moment, het hardst voor nodig is.
We zullen via deze blog onze ervaringen etc met jullie delen zodat we jullie hopelijk een beetje mee kunnen nemen in het leven aan de andere kant van de wereld.
Voor de sponsors; alvast bedankt!
En voor iedereen; we schrijven weer vanuit Cambodja.
Liefs San en Suus
Alweer een week en 3 dagen geleden vertrokken we vanuit het koude Nederland en hebben in tussentijd al heel veel moois gezien van Laos. We begonnen in Luang Prabang waar een relaxte en gezellige sfeer hing. Voor de reizigers onder ons, het deed ons denken aan Hoi An in Vietnam; gezellige eettentjes, lampionnen die voor extra sfeer zorgden. In de tourist office zagen we tours met olifanten; erop rijden en ze in de Mekong wassen. Ondanks de niet al te hoge temperatuur (ook wij hebben het meerdere keren koud gehad;)) maar toch unieke ervaring besloten we de tour te doen. En wauw, wat was het gaaf; bijna een uur in een houten zitje op de rug van de olifant door een dorpje, jungle en over paadjes waarvan we dachten dat het veel te steil zou zijn voor de olifanten. Net als in jungle book in n rij achter elkaar aan met de slurf tegen de kont van de voorganger, waarbij onze eigenwijze olifant soms even afstak om een tak en soms een halve boom mee te nemen. Na de wandeling was het tijd om het water in de gaan. Of we even op de olifant wilden klimmen; met enige hulp wisten we op de olifant te klimmen en daar zaten we dan; zonder zitje los op de olifant! Langzaamaan richting het water waarbij we met een onverwachte beweging van de olifant het water in vielen. Tot pijn in onze benen door de harde schrale huid van de olifant klommen we weer op de olifant en werden we natgesproeid met de slurf of eraf geslingerd. Onze begeleiders hadden er zelf ook veel lol in waardoor het wassen er bij inschoot. Super mooie en leuke ervaring en soms wel een beetje spannend, want olifanten zijn wel erg groot als je ineens naast ze in het water staat en 'even' op hun rug moet klimmen en ze dan ineens opstaan! Weer terug naar het centrum maar niet voordat we een stop hadden gemaakt bij het wiskeydorp. Om te proeven even een paar shotjes van verschillende soorten wiskey; meteen weer opgewarmd!
Ook zijn we bij de kuang Si waterfalls geweest; helderblauw water waarbij je door steeds stukje hoger te lopen een ander prachtig plaatje voor je had en steeds op n anders stukje kon zwemmen. Om af te koelen was niet nodig, maar om er ook even in geweest te zijn. Erg leuk om te zien hoe de reactie is van de mensen om je heen als ze stukje voor stukje erin gaan en klappertanden van de kou, totdat het onze beurt was! Weliswaar een kruisje erbij op onze bucketlist!
Met de minivan, waar we als laatsten instapten en daardoor de overgebleven plekken toegewezen kregen op naar Vang Vieng. Een stadje dat vooral bekend staat om watersporten en uitgaan, weinig cultuur te zien dus.. Hier hebben we getubed, wat wil zeggen dat je met een opgeblazen vrachtwagenband stroomafwaarts een riviertje afgaat; onderweg kun je stoppen bij verschillende barren en daar wat vocht aanvullen. In het zonnetje genietend van de erg mooie natuur (steile bergen om ons heen) en Lao beer bij een van de barren. Weinig stroomversnellingen in het water waardoor onze armspieren het op het einde flink te verduren kregen en 'see you tomorrow' door verschillende voorbijgangers in een kano of motorbootje te horen kregen... De zon gaat hier snel onder en als ie weg is, koelt het gelijk ook erg af. Met kippenvel, lichte onderkoelingsverschijnselen en moeie armen bereikten we het eindpunt. Na een warme douche een hamburger met friet gegeten in n tentje met friends op de tv's; heel normaal daar en precies wat we nodig hadden.
Via Vang Vieng door naar Vientiane waar San op pad ging voor n slaapplek en dit nog niet zo simpel was. Veel vol of te duur, maar gelukkig is er uiteindelijk altijd wel iets vrij. In dit dorp zijn vooral veel tempels te bezichtigen maar merken dat we die behoefte beide niet zo sterk meer hebben. De mooiste eruit gezocht en samen met de Lonely Planet de toerist uitgehangen. De temperatuur in deze stad was al wat aangenamer waardoor we besloten ons eerste kleurtje hier in een nationaal zwembad op te doen. De nachtbus, waar je gezellig lepeltje lepeltje naast je buurman of -vrouw ligt, wij waren gelukkig elkaars buurvrouwen, bracht ons naar Pakse. Om 6.15 aangekomen en op zoek naar een slaapplek, die wat langer duurde dan gehoopt. Een stad om even bij te tanken en niet teveel te ondernemen; zo zag onze dag er gisteren dus ook uit; toen we in hotel aankwamen gelijk wat uur bijgeslapen, om 15u gaan ontbijten/lunchen, onze spieren los laten masseren en daarna weer genoten van de Aziatische keuken. Vanmorgen om 6.30 stonden we voor ons guesthouse om de dagelijkse ronde met offers van de monniken te zien, een cappuccino en latte om wakker te worden en om 8u opgehaald werden we opgehaald voor de trip naar Don Det, een paar dagen relaxen, genieten van de de zon om met een lekker kleurtje door te gaan naar Cambodja. Ook hier gaan we veel mooie en bijzondere dingen ervaren zoals we nu op de planning hebben staan..maar of we ons hieraan gaan en kunnen houden... niemand die het weet en dat is nou zo leuk van backpacken!
Wel weten we dat we 27 februari in Bali zullen aankomen en ons daar weer een nieuw avontuur te wachten staat! Leuke dingen doen en ook zullen we ons daar nuttig gaan maken; we gaan hier namelijk 2 maanden vrijwilligerswerk doen op een groep met kinderen met een beperking bij stichting yayasan Widya Guna (stichting WINS). Voor diegene die de plek nog niet kennen, en jullie een beeld te geven.. er zitten kinderen met syndroom van down, autisme maar ook motorisch beperkte kinderen. De stichting is afhankelijk van sponsors om activiteiten met de kinderen te ondernemen, maar ook zijn meerdere kinderen grotendeels afhankelijk van sponsoring; als er geen geld is, kunnen zij niet naar school en blijven zij thuis en zal de ontwikkeling van het kind stilstaan of minimaal vooruitgaan.. zoals het er nu naar uitziet zullen wij ons gaan richten op n project waarbij spullen gemaakt door de kinderen verkocht zullen worden, zodat het maken van bijvoorbeeld schilderijtjes buiten voldoening ook geld op zal leveren en de stichting hieroor kan blijven bestaan.
Aangezien de organisatie afhankelijk is van donaties zouden wij het mooi vinden om voor de organisatie geld in te kunnen zamelen om hier iets moois mee te kunnen doen.In 2011 heeft Sanne samen met een vriendin stage gelopen bij dezelfde organisatie. Zij hebben toendertijd ook geld ingezameld en mooie dingen van kunnen doen en kopen. Zo zijn ze een dag naar de dierentuin en het strand geweest, waar de meeste kinderen nog nooit geweest waren. Dit was voor de kinderen dus ook een hele bijzondere ervaring. Verder hebben ze er schoolmaterialen als schriften, stiften, verf en muziekinstrumenten van kunnen halen en als laatste twee speeltoestellen gekocht en een kind gesponsoord om ervoor te zorgen dat ze naar school kan blijven gaan. De dankbaarheid was erg groot en daarom extra bijzonder te kunnen geven.
Diegene die ons zouden willen steunen en een kleine donatie willen doen, kunnen geld overmaken naar NL74 INGB 0676100619 t.a.v. S.L. Hemelaar onder vermelding van donatie Yayasan.Jullie hoeven niet in grote bedragen te gaan denken, iedere euro kan daar ontzettend goed besteed worden.
Ter plekke zullen we bekijken waar het geld,op dat moment, het hardst voor nodig is.
We zullen via deze blog onze ervaringen etc met jullie delen zodat we jullie hopelijk een beetje mee kunnen nemen in het leven aan de andere kant van de wereld.
Voor de sponsors; alvast bedankt!
En voor iedereen; we schrijven weer vanuit Cambodja.
Liefs San en Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
