Enjoying Bali like always
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne en Susan
31 Maart 2014 | Indonesië, Ubud
Hallo allemaal,
Eventjes weer een teken van leven aangezien het alweer een maand geleden is dat we ons blog bijgewerkt hebben.
We zitten nu inmiddels alweer 4 weken in het o zo vertrouwde Ubud, Bali en zijn volop aan het genieten. We zijn er dan ook iedere dag op uit en dat is ook de reden dat we nu al een tijdje niets van ons hebben laten horen.
Van maandag tm donderdag werken we bij yayasan widya guna met de kinderen, wat weer een ontzettend toffe ervaring is. Iedere dag is weer anders en het is altijd weer een verrassing welke kinderen er wel en niet komen die dag.
Nana en haar moeder, de vaste leraressen van de groep, starten iedere ochtend met een vast ritueel waar de kinderen wordt gevraagd of ze hun tanden hebben gepoetst, handen gewassen etc. en eindigen met een soort yogales. Vervolgens beginnen de lessen die de ene keer in het teken staan van tekenen of schilderen en dan weer in Balinese schrijfles, rekenen of wij geven de kinderen Engelse les. Waar nodig ondersteunen wij de kinderen zowel individueel als in groepjes. In de middag zijn de kinderen volop bezig met het maken van handicrafts,veelal met gerecycled materiaal, die zij uiteindelijk aan toeristen proberen te verkopen om zo wat geld te kunnen verdienen.
De organisatie is groeiende en er zijn veel positieve verbeteringen ten opzichte van 3 jaar terug toen ik er voor het eerst ging werken voor mijn stage. De organisatie blijft echter afhankelijk van sponsoren en er zijn nog veel dingen die zowel voor de groep als voor een kind individueel aangeschaft zouden moeten worden om de ontwikkeling van deze kinderen te kunnen stimuleren en vooral ook kunnen blijven stimuleren. We willen iedereen die een donatie heeft gedaan dan ook nogmaals ontzettend bedanken en zijn nu volop aan het bekijken waar de prioriteiten liggen om het geld in te investeren. Wij zullen jullie hier allen van op de hoogte blijven houden en weet in ieder geval dat het geld heel goed terecht gaat komen.
Verder zijn Suus en ik sinds vrijdag verhuisd van een guesthouse naar een huisje. We hebben nu dus een echt eigen plekje met 2 slaapkamers, eigen keukentje, grote veranda en zelfs nog een tuintje. Nog meer mogelijkheid om te genieten zoals we al deden.
Vandaag de dag,31 maart is het Silent day, ook wel Nyepi genoemd. De dag dat niemand op straat mag komen, je binnen hoort te zitten zonder licht aan, niet mag koken en velen met vrienden of familie de hele dag bij elkaar zijn. En dit alles om onder andere de bad spirits bij je vandaan te houden. Mocht je toch de straat op gaan en security, die op straat rondloopt, mocht het zien dan krijg je een boete.
Aan deze dag gaat het ogoh ogoh festival vooraf. Ogoh ogohs zijn grote monsters, die de bad spirits moeten verjagen. Ze worden in ieder dorp door grote of kleine groepen gemaakt,waar ze ongeveer anderhalve maand van te voren mee bezig zijn en dan ook regelmatig bij elkaar komen om eraan te werken met de lokale arak (rijstwijn)of palmwine. Deze ogoh ogohs laten ze soms alleen in eigen dorp zien en hebben dan in hun eigen dorp hanen gevechten vooraf en ze zitten bij elkaar om arak te drinken, maar velen komen ook naar ubud centrum om daar hun ogoh ogoh de showen. Er zijn groepen van 20 man die een hele grote ogoh ogoh en kleinere groepjes van 1 tot 6 kinderen met kleinere. Iedereen is even trots op hun zelfgemaakte ogoh ogoh en het is een hele happening deze te mogen laten zien in de straten van ubud.
Na ongeveer 2 dagen worden ze weer verbrand in hun eigen dorp.
De avond wordt afgesloten met vuurwerk en zo wordt het nieuwjaar door de Balinezen gevierd. Ik heb deze dagen al eens eerder mogen meemaken, maar het blijft een bijzondere ervaring.
Verder komen we dagen veel door met het afspreken met zowel westerse en Balinese vrienden en vermaken wij ons iedere dag nog erg goed!
Voor nu was het dit weer eventjes en er komt vast wel weer een nieuwe update. Verwacht er echter niet al te snel een, want wij zijn hier volop aan het leven;)
Sampe jumpa nanti! /tot later!
Eventjes weer een teken van leven aangezien het alweer een maand geleden is dat we ons blog bijgewerkt hebben.
We zitten nu inmiddels alweer 4 weken in het o zo vertrouwde Ubud, Bali en zijn volop aan het genieten. We zijn er dan ook iedere dag op uit en dat is ook de reden dat we nu al een tijdje niets van ons hebben laten horen.
Van maandag tm donderdag werken we bij yayasan widya guna met de kinderen, wat weer een ontzettend toffe ervaring is. Iedere dag is weer anders en het is altijd weer een verrassing welke kinderen er wel en niet komen die dag.
Nana en haar moeder, de vaste leraressen van de groep, starten iedere ochtend met een vast ritueel waar de kinderen wordt gevraagd of ze hun tanden hebben gepoetst, handen gewassen etc. en eindigen met een soort yogales. Vervolgens beginnen de lessen die de ene keer in het teken staan van tekenen of schilderen en dan weer in Balinese schrijfles, rekenen of wij geven de kinderen Engelse les. Waar nodig ondersteunen wij de kinderen zowel individueel als in groepjes. In de middag zijn de kinderen volop bezig met het maken van handicrafts,veelal met gerecycled materiaal, die zij uiteindelijk aan toeristen proberen te verkopen om zo wat geld te kunnen verdienen.
De organisatie is groeiende en er zijn veel positieve verbeteringen ten opzichte van 3 jaar terug toen ik er voor het eerst ging werken voor mijn stage. De organisatie blijft echter afhankelijk van sponsoren en er zijn nog veel dingen die zowel voor de groep als voor een kind individueel aangeschaft zouden moeten worden om de ontwikkeling van deze kinderen te kunnen stimuleren en vooral ook kunnen blijven stimuleren. We willen iedereen die een donatie heeft gedaan dan ook nogmaals ontzettend bedanken en zijn nu volop aan het bekijken waar de prioriteiten liggen om het geld in te investeren. Wij zullen jullie hier allen van op de hoogte blijven houden en weet in ieder geval dat het geld heel goed terecht gaat komen.
Verder zijn Suus en ik sinds vrijdag verhuisd van een guesthouse naar een huisje. We hebben nu dus een echt eigen plekje met 2 slaapkamers, eigen keukentje, grote veranda en zelfs nog een tuintje. Nog meer mogelijkheid om te genieten zoals we al deden.
Vandaag de dag,31 maart is het Silent day, ook wel Nyepi genoemd. De dag dat niemand op straat mag komen, je binnen hoort te zitten zonder licht aan, niet mag koken en velen met vrienden of familie de hele dag bij elkaar zijn. En dit alles om onder andere de bad spirits bij je vandaan te houden. Mocht je toch de straat op gaan en security, die op straat rondloopt, mocht het zien dan krijg je een boete.
Aan deze dag gaat het ogoh ogoh festival vooraf. Ogoh ogohs zijn grote monsters, die de bad spirits moeten verjagen. Ze worden in ieder dorp door grote of kleine groepen gemaakt,waar ze ongeveer anderhalve maand van te voren mee bezig zijn en dan ook regelmatig bij elkaar komen om eraan te werken met de lokale arak (rijstwijn)of palmwine. Deze ogoh ogohs laten ze soms alleen in eigen dorp zien en hebben dan in hun eigen dorp hanen gevechten vooraf en ze zitten bij elkaar om arak te drinken, maar velen komen ook naar ubud centrum om daar hun ogoh ogoh de showen. Er zijn groepen van 20 man die een hele grote ogoh ogoh en kleinere groepjes van 1 tot 6 kinderen met kleinere. Iedereen is even trots op hun zelfgemaakte ogoh ogoh en het is een hele happening deze te mogen laten zien in de straten van ubud.
Na ongeveer 2 dagen worden ze weer verbrand in hun eigen dorp.
De avond wordt afgesloten met vuurwerk en zo wordt het nieuwjaar door de Balinezen gevierd. Ik heb deze dagen al eens eerder mogen meemaken, maar het blijft een bijzondere ervaring.
Verder komen we dagen veel door met het afspreken met zowel westerse en Balinese vrienden en vermaken wij ons iedere dag nog erg goed!
Voor nu was het dit weer eventjes en er komt vast wel weer een nieuwe update. Verwacht er echter niet al te snel een, want wij zijn hier volop aan het leven;)
Sampe jumpa nanti! /tot later!
-
31 Maart 2014 - 16:50
Ingrid:
Jullie zitten daar echt op je plek. Zeker nu jullie een eigen huisje hebben. Als het werk bij Yayasan financieel nog iets op zou leveren, zouden we jullie voorlopig niet meer terug zien denk ik ;). Geniet er van dames!! Liefs xxx
-
02 April 2014 - 22:32
Petra:
Lieve Suus en Sanne,
Zo te lezen vervelen jullie je geen moment. Het klint alweer geweldig allemaal. Via de whatsapp hebben we de foto's van jullie nieuwe huis al gezien. Ziet er echt super uit! Veel plezier daar en geniet vanhet relaxte leventje!! Xx -
02 April 2014 - 22:56
Merle:
Wauwie! Dat klinkt heerlijk. Het is wel duidelijk dat jullie midden in het Balinese leven staan. En dan ook nog een eigen huisje. Dat moet echt super zijn! Nog minder toerist en nog meer geïntegreerd. App mij die foto's van het huisje ook eens door ;) Leuk dat jullie ook wat 'achtergrond info' vertellen over de vieringen die jullie meemaken. Bijzonder! Genietse! Een heeeeeele dikke kus van Merle. -
15 April 2014 - 17:19
Oma:
Hallo alle twee. Nog steeds helemaal in jullie nopjes zoals ik begrijp en heb gelezen. Gehoord dat jullie besloten hebben nog een maand langer te blijven. Nou, dat zegt toch wel alles. Maar gezien jullie vertelsels kan ik me er iets bij voorstellen. Dan is het hier gewoon enorm saai. Dus...ga gewoon door met genieten van het leven daar en alles eromheen. Voor pa-ma en broer een beetje zuur denk ik toch wel, maar dat komt wel weer goed. Ik lees weer van jullie. Een knuffel voor twee ondernemende vrouwen en pas goed op jezelf.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
