Hello paradise, hello Bali!

Hello koud (?) kikkerlandje,

Daar zitten we dan.. Op het vliegveld in Singapore nadat we onze tassen met aardig wat kilo's meer hebben ingechecked in Phnom Penh en een goede vlucht hebben gehad. We zullen ons nog een paar uur vermaken met het verwerken en delen van onze ervaringen van de afgelopen weken, relaxen in de loungestoelen, hier en daar wat eten en drinken en langs de vele winkeltjes lopen, tot we in het vliegtuig kunnen stappen naar ons volgende avontuur; Bali. Hier zullen we de tweede week van maart beginnen aan het vrijwilligerswerk, nadat we een week hebben gerelaxed, de sfeer die er in Bali heerst weer hebben geproefd en onze verjaardagen in stijl hebben gevierd!

Ondertussen hebben we al aardig wat donaties binnen, waarvoor iedereen heel erg bedankt!
Voor diegene die alsnog een donatie willen doen, kan dat natuurlijk! We zullen er persoonlijk voor zorgen dat alles goed terecht komt.

Maar even terug naar Battambang.. Daar hebben we met een tuktuk chauffeur als gids een dagtocht gemaakt. Stoppen bij verschillende plekken waar hij geduldig bleef wachten tot we weer terug kwamen. Zo maakten we een stop bij de bambootrain; twee assen met wielen werden op t spoor gelegd, een soort bamboevlot erop, matje erop en hoppa.. motor werd aangezet en daar gingen we. Allereerst met een lekker vaartje, maar al snel leek het of we in een achtbaan zaten. Slecht onderhouden spoor waardoor de wielen soms hard op t spoor knalden en ja.. dan komt er een tegenligger aan.
Enkel spoor, dus diegene met de minste mensen aan boord moest van de rails af.. Even afstappen, de 'wagon' werd afgebroken en als de tegenliggers voorbij waren werd alles weer opgebouwd. Erg leuke ervaring en we waren mooi op tijd, want de bamboetrein zal niet lang meer bestaan. Jammer, want voor de toeristen een leuke ervaring en ook locals maken nog dagelijks gebruik van deze verbinding om s ochtends vroeg om etenswaren te vervoeren. Ook kwamen we langs een crocodile farm waar tientallen krokodillen lagen.. zo stil en rustig, maar tijdens onze vorige reis hebben we ook gezien hoe snel ze kunnen zijn.. Nu konden we van de gelegenheid gebruik maken om van dichtbij te kunnen zien hoe scherp de tanden in werkelijkheid zijn... voor diegene die rillingen krijgen, we stonden op veilige afstand ;).
Ook liet onze chauffeur verschillende scholen zien. Wanneer we het terrein op kwamen rijden, werden we direct omsingeld door een groep kinderen; "we want to practice our English". Wij werkten hier graag aan mee en werden aan verschillende kanten ondervraagd. Nadat we met ze op de foto zijn gegaan weer door met onze tour.
De volgende stops waren bij verschillende plekken waar handicrafts werden gemaakt; noodles, sigaretten met tabak uit Kampong Cham, loempia's. En...of we rat wilden eten.. Een lichte twijfel, maar we proberen graag alles uit, dus besloten het gewoon te doen. Gefrituurde rat, best lekker! Gefrituurd vlees, eigenlijk niet zo bijzonder, maar toen ik de ratten zag liggen met huid eraf, alle organen zichtbaar moest ik toch even slikken. Een van mn grootste angsten gegeten (ik dacht langzaamaan van mn muizen en rattenfobie af te zijn, maar heb ongeveer n week geleden na het zien van 2 dikke ratten en n muis niet ver bij me vandaan geconcludeerd dat de fobie nog volop aanwezig is! Gelukkig zal San er niet voor omlopen, waardoor mn angst een beetje minder wordt).
De dag hebben we afgesloten met n bezoek aan de Killing Caves (indrukwekkende plek waar tijdens Khmer Rouge verschrikkelijke dingen gebeurd zijn en tijdens hevige regenval nog steeds botten en schedels naar boven komen drijven). Tijdens de schemering stonden we klaar voor de vleermuizengrot. Rond 18u vlogen de vleermuizen de grot uit. Miljoenen moeten t geweest zijn, in een stroom de lucht in. Een mooi gezicht en voor iedere bezoeker aan de Killing Caves een bijzondere afsluiting.

Valentijnsdag begonnen we 'romantisch en comfortabel' in de nachtbus naar Ko Kong; de sleepingbus. Om 00.30 werd er door de bus "happy valentine" geroepen waardoor deze o zo romantische dag begonnen was. Met een slaperig hoofd vroeg in de ochtend moesten we 2u wachten op de volgende bus, in Phnom Penh... Voor diegene die weten waar Battambang, Ko Kong en Phnom Penh liggen niet echt n logische route, waardoor we ook lang onderweg waren. 14 uur later kwamen we aan in Ko Kong; klein centrum, weinig sfeer, maar je zou hier leuke jungle tours kunnen doen. Uiteindelijk is dat niet doorgegaan, maar hebben we een scooter gehuurd en zijn zelf rondgereden. Een wandeling door de mangrove gemaakt, waardoor we het gevoel van de jungle trekking in Maleisie vorig jaar een klein beetje terugkregen, helaas zonder alle beesten die we daar toen gezien hebben. Daarna door naar de watervallen die erg droog stonden door het droge seizoen, maar desondanks leuke foto's gemaakt. De weg die ons naar de watervallen leidde, nou ja weg, het leek meer off road met alle keien, zacht zand en af en toe een stroompje water waar we doorheen moesten, was al een heel avontuur. Maar met Sanne als ervaren scooterrijdster hebben we ook dit avontuur weer tot een goed einde gebracht!

Vanuit Ko Kong naar Sihanoukville met de bus. Onderweg een korte stop bij een lokale markt, zodat verschillende locals ananassen en kokosnoten in konden slaan! Met kleine krukjes in t gangpad zodat iedereen een zitplek had weer verder op naar Sihanoukville. Bij aankomst gelijk even naar het strand gelopen, waar we meteen leuke winkeltjes gespot hadden. Een mooi strand, maar erg druk, veel barretjes en restaurantjes en overal ligbedjes. Omkleden en zonnen maar! We lagen nog maar net en direct kwamen er proppers, kinderen die armbandjes verkochten en vrouwen die fruit verkochten en massage, pedicure en manicure aanboden, op ons af. Nee, echt relax zonnen was het niet.
Een biertje drinken liggend in de zon was de prijs die we betaalden voor het ligbedje; dat was niet verkeerd!
Een leuke stad, met hele lekkere eettentjes, maar wel erg druk. Het eiland Ko Rong Samloem werd omschreven als een niet toeristisch eiland met witte stranden en blauwe zee. Dat leek ons wel wat! Aangezien ook hier de jungle trekking niet doorging, door toerisme waren er nog maar nauwelijks dieren te zien, besloten we het drukke strand in Sihanoukville in te wisselen voor de rust en mooie stranden op het eiland.
Na een lange, maar leuke boottocht, waarbij we tussendoor een stop hadden om te zwemmen en van de boot af te springen, wat voor veel plezier zorgde, kwamen we aan op het eiland waar we ontvangen werden met een bbq met versgevangen vis. De verhalen logen niet; wat een rust.. Zand zo wit dat je bijna verblind werd, water zo helder en blauw dat het bijna onwerkelijk is... Wauw!
Als echte backpackers nog geen verblijf geboekt, wat resulteerde in een lange wandeling langs de rechterkant van het eiland op zoek naar een slaapplek. Veel zat vol, waardoor we uiteindelijk een gevarieerd verblijf hadden geboekt. De eerste nacht low budget; knus kamperen in een koepeltentje. Ik heb veel gekampeerd, maar het prachtige uitzicht wat we hadden, staat zonder twijfel op nummer 1. Twee nachten daarna in een houten hutje op t strand. De zee horen als je in je bed ligt en vanuit de hut direct op het strand kunnen liggen, een paradijs. De geplande laatste nacht in een boomhut geslapen, inclusief wc en douche en balkon. Toen we eenmaal boven waren hadden we een prachtig uitzicht over de zee. Wanneer je door de hut liep, bewoog het stiekem toch wel erg en het uitzicht was prachtig, als je maar niet teveel recht naar beneden keek....
We genoten zo van de rust en onze volle dagen met zonnen, zwemmen, muziek luisteren, lezen, kletsen, slapen, eten en drinken, genieten van de rust en omgeving (vissersboten die aankwamen met verse vis, kippen die rondliepen waarvan je wist dat die binnen korte tijd door je heerlijke gerecht zouden zitten) dat we besloten een nacht langer te blijven, want de laatste stad konden we ook makkelijk in een dag minder bezichtigen!

Bruin en helemaal uitgerust nog een nacht in Sihanoukville geslapen om nog wat laatste souvenirs en elkaars verjaardagscadeautje te kopen.

De volgende ochtend opgehaald om met een minibus naar Phnom Penh te reizen. Yes, eindelijk hadden we keus waar we wilden zitten en dus een goede plek! Totdat het busje stopte en meer mensen instapten dan paste ivm de hoeveelheid bagage. Wij werden verzocht voorin te gaan zitten wat normaal fijn zou zijn, maar niet in dit soort busjes. De middelste plek heeft n hoog, hard zitje waardoor je in plaats van door de voorruit naar buiten tegen de achteruitkijkspiegel aankijkt en je kont veel te verduren krijgt. Met andere woorden, we hadden dus wéér pech. Of t nou pure pech is of de chauffeur graag iets leuks naast zich heeft zitten om af en toe s naar te kijken... Wij zijn er nog niet uit, maar gelukkig staan deze ritjes komende maanden niet op de planning. Maar ach, ook dat hoort bij backpacken en is elke keer weer n ervaring. Je ziet in ieder geval veel van de rit. Ik verbaas me er nog elke keer over het verkeer.. Bij 4 baans wegen worden alle rijbanen door beide richtingen gebruikt, toeteren om anderen te waarschuwen dat je gaat inhalen op n moment dat de meeste Nederlanders dat niet meer zouden aandurven of je anders zonder twijfel als 'gek' of erger zullen benoemen. En gek genoeg gaat t nog goed ook. Zonder twijfel een kruispunt oprijden en zelfverzekerd doorrijden werkt t beste; anderen stoppen toch wel. Dat is een van de weinige verkeersregels hier.

Smiddags aangekomen in phnom penh waar we na het aanhouden van ons budget en daardoor bleven afdingen een slaapplek hadden gevonden. Tassen gedropt en op naar central market! Wauw, een shopparadijs. Ook hier weer kleding en souvenirs ingeslagen (gek he dat onze tassen zo zwaar zijn.... en dan hebben we de Ubudmarkt nog niet eens gehad).
Eenmaal terug in het hotel rook het toch wel erg muf. De volgende dag zouden we verhuizen naar de wat duurdere kamer waar het wel tenminste fris rook. De kakkerlak die we gespot hadden toen we aankwamen besloten we snel de kamer uit te werken. Helaas zijn ze snel en verdween ie onder een bed. Dan maar matras eraf, lattenbodem eruit.... gelukkig was er ruimte achter ons, anders waren we tegen de muur opgeknald; een stuk of 6 kakkerlakken onder het bed, enorm veel stof en een groot zwart stuk.... toen we het personeel vriendelijk maar toch dringend verzocht hadden er iets aan te doen, roken we een enorme vislucht.. een stuk rottende vis ooit meegenomen door n rat of n muis? Joost mag t weten maar wij hadden t helemaal gehad daar. Kakkerlakken werden met n spuitbus of met blote voet gedood, rotzooi onder het bed weggeveegd maar wij wilden hier weg. Dat zo'n kamer überhaupt verhuurd wordt.. vies en niet afgewerkt, uit de muur stak een stroomdraad waarbij geschreven was "danger dead, 240 volt". Wegwezen hier, maar als t aan t personeel had gelegen hadden we eerst nog 5 dollar moeten betalen voor het bezet houden van de kamer.. ja, dat gaat er bij ons natuurlijk niet in. Gelukkig snel een wat duurder, maar erg schone kamer gevonden.
Gelukkig hadden we gewisseld van guesthouse want san dr lichaam vond dat alles er even uit moest. Even rustig aan gedaan. Terwijl San dr lichaam wat rust gunde, ging ik op pad naar Royal Palace. Een groot tempelcomplex met prachtige tuinen. Na zoveel tempels gezien te hebben toch nog een indrukwekkende plek gevonden!

De laatste dag in Cambodja bezochten we de indrukwekkende Killing Fields net buiten Phnom Penh. Met een nederlandse gids vanuit een koptelefoon werden we langs verschillende plekken geleid. Verhalen van mensen die het mee hebben gemaakt, muziek die werd gedraaid om het geschreeuw van de slachtoffers te maskeren, de Killing Fields zelf waar je schedels, botten, tanden en kledingstukken zag liggen en die elke maand 'verzameld' worden en in een grote glazen kist gedaan worden, een boom waar baby's voordat ze in het veld terecht kwamen tegenaan geslagen werden.. Erg heftig, maar een must om naartoe te gaan om de Cambodjaanse geschiedenis enigzins te kunnen begrijpen. Aansluitend een bezoek aan de gevangenis waar ook slachtoffers van de rode Khmer gevangen werden gehouden. Niet de leukste dag als afsluiting maar wel heel bijzonder. Om onze gedachten te verzetten op naar onze grote hobby: de laatste souvenirs shoppen in Central market. 's Avonds heerlijk gegeten en de volgende dag op naar het vliegveld!

Met een tuktuk werden we afgezet bij het vliegveld, ingechecked met max aantal kilo's; op naar Bali!

We hebben erg veel zin in komende tijd en uiteraard zullen we jullie hier weer verslag over doen!

Tot de volgende keer!